این روز ها من یک لحظه خوبم، یک لحظه خوب نیستم. نمی دانم هِد یک انسان کجای اش قرار دارد که وَر دارم یا تمیز اش کنم یا عوض اش کنم یا بزنم داغان اش کنم! یعنی من مرده ی این مشکلات ام با نقطه گذاری و علامات استعجاب و سوال و این ها در آخر سطورم که مرا آخر سر به مرگ می رساند! چرا و چطور؟؟ بابا نمی شود!
می بینید علامت تعجب آخر کجا می رود؟؟ مگر آن که هی جمله را ادامه دهی
برای علامت سوال خوشبختانه این بدبختی را نداریم، ببین چه مامان است؟
درست سر جای خود اش :D
اسمایلی هم همین مصیبت ها را دارد مگر این که فقط لبخند بزنی تا الا و بلا نباشد که فونت را به انگلیسی برگردانی
کسی درد مرا ندارد؟
تکمیلی: گاهی اوقات نمی دانم چه کار می کنم که می شود و گاهی اوقات نمی دانم چرا همان کار ها را می کنم اما نمی شود! در مورد این علامات البته
اعصاب ضعیف ما نمی کشد بتحقیقیم چرا. لطفاً یکی بگوید چرای اش را... کشته شدیم
ممکن است یک دلیل اش این باشد که علامت تعجب را وَرنداشته اند یک نسخه ی فارسی اش را بسازند؟! چون متقارن است؟
فکر میکنم به خاطر جهت راست به چپ نوشته هات باشه که وقتی یه کاراکتر انگلیسی بنویسی سمت چپ قرار میگیره
ReplyDeleteعلامت سوال به علت تفاوتش تو فارسی و انگلیسی دو کاراکتر جدا داره ولی علامت تعجب همون یه دونس که تو انگلیسی هم استفاده میشه
خلاصه این که جهت رو اگه راست به چپ کنی درست میشه
بعد از این! کنترل شیفت چهار بگیر میاد سر جاش
ReplyDeleteنگا!
ببین!
دیدی؟!
به مصطفی: راست می گی!
ReplyDeleteچه خوووووووووووووووووب!!!
:Dای ول دست ات درد نکند مصطفی خان جانِِِ
هی!!!
ReplyDelete>:D<
صد تومن میشه!
ReplyDeleteرمز عبور مانعیست برای رستگاری شما
ReplyDeleteارواح جیجی!
فقط صد تومن؟!! باور کن بیشتر از صد تومن می ارزد
ReplyDelete،ولی بگذارش در راه خدا :P
:D ثواب و اینا...