کودن ترین قشر هر جامعه همان نوزادان هستند
برای من هنوز کاملا" موجه نشده که این ها چرا این همه گریه می کنند؟ اینقدر بهشان سخت می گذرد؟ یعنی اینقدر کم طاقت هستند؟ مگر چه کم دارند؟ نانِ ندارند؟ آب ندارند؟ پس چرا نوزادان حیوانات دیگر اینقدر وَق نمی زنند؟ گنجشک ها را دیده ام که همیشه دهانشان باز است برای غذا اما غذایشان را که می خورند آرامشان می گیرد به خداااا. دیگر بهانه ی چه می دانم کهنه اشان خیس یا جایشان گرم است یا تنگ است را نمی گیرند دیگر. یا بچه گربه ها را دیده ام که ویس ویس می کنند اما خداییش حق دارند همیشه یه جایی وِل شده اند/ زیرِ حوضی ...توی ِ جوبی ... پشتِ سطلِ آشغالی بیشتر هم توی زمستان و زمینِ خیس و سردی که بچه آدم را بگذارند نفسش بالا نمی آید که هِی بخواهد وَق بزند. یا توله سگ ها بنده خداها که از بچه گی همیجوری وِلََند یک جایی خودشانند و خودشان. بچه ماهی ها هم که بیچاره ها صدایشان در نمی آید...پس این بچه آدم چرا اینقدر ننر شده؟ باز هم بگوییم فرایند تکامل ما را به این جا کشاند؟ به این درجه از شعور و حساسیت؟ می خواهم نرســــــــــاند! سَـــــــــــــــــِرمان رَفــــــــــــت
پ.ن
تازه این درجاتِ شعور جان داران/ بین آدمیان بالغ هم درجاتی دارد! هر چه تمیز مرتب تر باشی/ جانت بیشتر نوکِ دماغت است
پ.ن2
هرچیزی زیادی اش ضرر است
in niz baasi taAmol bar angiz bodd... va amaaa ajab estedlale khobi boood dar baaareee sarbazane,,,, ke comentash baz nshod o inja az tafsiretan taghdir minemaaem
ReplyDeleteآن پست سربازان... کامنتی بود که برای پُستی از وبلاگ تراموا گذاشته بودم با نام سپی، که اینجا برای خودم باز نویسی اش کردم. اما عنوان و ایده ی اصلی از وبلاگ تراموا بود که جداً خوب وبلاگی است
ReplyDelete