خواب باطل کن سراغ دارید؟؟

تازگی ها که نه خیلی وقت است. هر اتفاقی که نگرانش هستم بیافتد و مطمئنم اگر بیافتد سکته اش را می زنم، پیش از وقوع اش، یک بار در خواب تمام و کمال تا ته می بینم چه می شود و شیون می گیرم... حتی در حد یک عزاداری آبرومندانه و بی نقص، از دفن و ختم و هفتم چهلم و نذری ها و قربانی ها تا سال بعدش که سر سال می گیریند و پیرزن ها از سیاه در می آیند!!! و بعد از چند سال می آیند بالای سرت که پاشو صبح شد

دو روز بعد تلفن می زنگد و خبر موت فلانی را می دهد. حالا نمی دانم خوابم راست است یا شانس گند ما است که یک سری دیگر همه مصبیت را از سر بگیریم نمی دانم. یا به قول یکی از دوستان، قانون جذب است و یک جورایی خودم سبب مرگ شده ام. هر چه هست شوخی ندارد و مصیبت عُزما این بار راستی مصیبتی است ... خواب دیده ام دارند ما را عروس می برند با ساز ودهل طبق طبق روی همان سینی های پدرسالار با زمینه ی همان موزیکِ قلب توی حولقوم بر و همان حیاط و حوض و هندوانه های ویلان مانده ی توی اش و زن های گردِ چادر چاقچولی گِردَش با بزمچه های جیغن روی لبه اش که هی قر و فر می آیند و همه این ها در اتمسفر اسپندی بو گندو که انگار خانه آتش گرفته و کِل کِله های گوش نواز یک سریطه ی تمام عیار کلانتر محل که هی دستور می دهد بیاریدش بالا نیافتد توی حوض... ای وای افتاد... بلندش کنید... از اول بیاریدش بالا و ِکلللله له له لــــــــــــــــــــــه له بر محمد و آلِ محمد صلوات ... و من منگ و خیس و پیس و کثیف و خسته و سرقوپیده به حوض، توی حجله کنار دامادی که انگار سایه ای بود و هی رد می شد، و آن بیرون سور و سات و فیک و فک... بچه افتاد توی حوض و عاقد آمد و دیگ آب گرم را بیاورید بالا دارد می زاید...و ... ونگ ونگ ونگ مبارک است پسر است ولی مرده است و من بی خبر و پر از درد و بی صدا و یک پارچه تلاش که یک کلام درآیدم نمرده نمرده نمرده... نه

پاشو صبح شد-