به من بگویید وقتی در مملکتی زندگی می کنید که ارکان اساسی آداب معاشرت، پیش دستی در سلام کردن است (حتی اگر طرف قاتل پدرتان یا رفیق مادرتان باشد) و پرسیدن حال عمه شان و اعتراف به خوشوقتی ای که با دیدن شکل نحس شان نصیب تان شده مثلاً، چه گونه باری تعالی را شکر می کنید که شما را از نوع متمدن بشر خلق کرده مثلاً؟
پ.ن
این روزها همین طوری مراحل جنون را یکی پس از دیگری و با موفقیت سپری می کنم.